Deze bijzondere, laag-kronige taxus stamt uit de tweede helft van de 18de eeuw. Zijn grillige vorm dankt hij net als heel wat andere bomen in de Manteling voor een deel aan de zeewind die er vrij spel had.

In de periode 1908-1915/1916 was de later wereldberoemde schilder Piet Mondriaan vaak in Domburg. Hij maakte lange fietstochten door de bossen en raakte gefascineerd door de spelingen van het licht, dat door het bladerdek en langs de kale takken van de bomen viel. Het heeft hem geïnspireerd in zijn overgangsfase van figuratief naar abstract schilderen.

De grijze boom uit 1911 lijkt erg op deze taxus, maar het schilderij kwam vermoedelijk uit de studie van diverse bomen voort.
Hoe dan ook is de taxus een excentrieke en curieuze boom, een cultuur- en natuur-monument, die mits met rust gelaten eeuwenoud kan worden.
Toon respect:
Niet in klimmen!

Het hek en het bord kwamen mede tot stand dankzij een bijdrage van Toeristische Impuls Veere.